به آکادمی تخصصی مهندسی محیط زیست خوش آمدید

ما عاشق آموختن و آموزش هستیم…

در حال حاضر اهمیت محیط زیست، حفاظت و مسائل مرتبط با اون بر هیچ کسی پوشیده نیست. پس نمی خوام سرتونو درد بیارم و در مورد ضرورت توجه به مسائل و مشکلات محیط زیستی صحبت کنم. پس یه راست میرم سر اصل مطلب.

تیم ما عاشق آموختن و آموزش در حوزه های مختلف محیط زیست( از جمله منابع آب، آب و فاضلاب، آلودگی هوا، مدیریت پسماند، طراحی محیط زیست، انرژی و محیط زیست، برنامه ریزی و مدیریت محیط زیست و آموزش محیط زیست) هست. از اینکه بتونیم موضوعات و مفاهیم محیط زیستی رو به صورت علمی و دقیق به کسی یاد بدیم یا چیزی از کسی یاد بگیریم واقعا لذت می بریم. به نظرم یکی از بهترین لذت های دنیا یاد گرفتن مطالب و موضوعات مفید و ارزشمند هستش. چرا؟ چون که:

۱- با یادگیری و آموختن، می تونیم مهارت های خودمون رو در حوزه تخصصی مون بالا ببریم و احتمالا فرد مفیدتر و حرفه ای تری تو کارمون باشیم و همچنین آموزش دیدن به صورتِ درست، علمی و اصولی با استفاده از ابزارهای آموزشی مختلف، این فرصت ارزشمند رو به ما میده که نسبت به مفاهیم و موضوعات گوناگون، بتونیم عمیق تر تأمل کنیم و با پیچیدگی های جهان، بهتر کنار بیایم.

۲- می تونیم با روش علمی به بررسی و مطالعه مسائل متعددی که کشور عزیزمون و دنیا باهاش درگیر هست بپردازیم و شاید موفق بشیم که گره ای از گره های موجود در جهان هستی رو باز کنیم.

۳- اگر واقعا به حوزه یادگیری و دانش علاقمند باشیم و البته فرد واقع بینی هم باشیم-احتمالا با تحولی که در نگرش ما نسبت به دنیا حاصل میشه-، می تونیم خودمون رو تا حد زیادی با آموختن و کسب علم اغنا کنیم و رضایت درونی بیشتری از خودمون و عملکردمون داشته باشیم. به نظر من یکی از مهمترین ارزش های آموختن احتمالا همین موضوع میتونه باشه.

۴- اگر خودمون رو به علم و دانش و کسب مهارت مسلح کنیم، می تونیم داشته هامون رو با دیگران به اشتراک بذاریم، به بقیه آگاهی بدیم و با درک بهتر از واقعیت های جهان، دنیارو -حتی به اندازه یه اپسیلون هم که شده- جای بهتری برای همدیگه کنیم.

۵- یه دلیل دیگه هم که برای همه مون میتونه مهم باشه، استقلال مالی و کسب درآمد هست. وقتی یاد می گیریم و به مهارت ها و اندوخته های علمی مون اضافه می کنیم، در واقع داریم روی خودمون سرمایه گذاری می کنیم و می تونیم با خلق ارزشی که ایجاد می کنیم، علاوه بر اینکه مشکلی رو حل می کنیم، به پول هم برسیم. هرچند من فکر می کنم با اینکه “پول” خیلی مهمه و طبیعتا به مقدار کفایت باید داشته باشیمش و حتما لازمه، ولی اولویت اول و هدف نهایی، نباید پول باشه. اینم بگم که وقتی در مسیر رشد و شکوفایی و توسعه فردی قرار می گیریم، احتمالا فرصت های جدیدی هم برای کسب پول و درآمدزایی به رومون باز میشه و شانس اینکه بتونیم به استقلال مالی برسیم، افزایش پیدا میکنه.

چی شد که فکر ورود به حوزه آموزش محیط زیست به سرم زد؟

توی دانشگاه، دانشجو علم رو از سرچشمه و از منابع اصلی فرا می گیره، فونداسیونِ دانشِ خودش رو شکل میده، با مبانی و مفاهیم اصلی حوزه تخصصی خودش آشنا میشه و میتونه آروم آروم این بنا رو تقویت کنه. علاوه بر تمام این موارد، من فکر می کنم مهمترین چیزی که تو دانشگاه می تونیم یاد بگیریم و خیلی ها (حتی بسیاری از اساتید) ازش غافلن، این هستش که دانشگاه جاییه برای درست فکر کردن، درست حرف زدن، استدلال کردن، خواندن درست متون و کتاب ها، تمرین کارهای تیمی و تعامل با انسان ها، مشاهده کردن و دیده شدن! از این منظر به نظر من نقش دانشگاه میتونه بسیار حائز اهمیت باشه و اعتقاد دارم که با تمام کاستی ها، ضعف ها و انتقادهایی که به دانشگاه ها و سیستم آموزشی ما وارد هست، هر کسی باید حداقل یه دوره چهارساله رو تو دانشگاه بگذرونه.

ولی نکته ای که وجود داره و شاید با من همنظر باشید اینه که بیشتر دروس و مطالبی که تو دانشگاه می خونیم به علت های مختلف جوابگوی نیازهای بازار کار نیست؛ البته عده ای اعتقاد دارند که اصولا رسالت دانشگاه تربیت متخصص و آموزش مفاهیم بنیادی هستش، نه تربیت تکنسین و نیروی اجرایی! و عده ای هم معتقدند که اتفاقا دانشگاه باید از رویکرد نظری به سمت “مهارت محوری” حرکت کنه و دانشجوها رو برای ورود به بازار کار در آینده آماده کنه. من فکر می کنم که ترکیب این دو لازم و ضروری هستش. یعنی هم آموزشِ مفاهیم بنیادین و تئوریک در هر رشته تحصیلی الزامی هستش تا دانشجو با مباحث پایه، اصول، قوانین، نظریه های مهم، منابع و مراجع علمی و فلسفه و چراییِ رشته خودش آشنا بشه و هم آموزشِ بخشی از مهارت هایی که بازار کار از یک “دانش آموخته” انتظار داره، باید در کنار مفاهیم نظری قرار بگیره. البته اینم می دونیم که بخش بزرگی از فرآیند کسب دانش و تخصص در همه جای دنیا در محیط کاری و با درگیر شدن با پروژه های واقعی حاصل میشه.

از طرف دیگه باید قبول کنیم که همه ناکارآمدی و کمبودها رو نباید گردن دانشگاه و نهادهای بالادستی بندازیم(هرچند این بخش به نظر من سهم عمده ای دارن) ولی چه خوشمون بیاد یا خوشمون نیاد، بخشی از این ناکارآمدی هم مربوط به خود ما میشه و اونجور که باید به نقش واقعی خودمون به عنوان یک دانشجو و یادگیرنده در محیط دانشگاه آگاه نیستیم و در نهایت اینجوری میشه که عمر دانشجویی به پایان میرسه و به عنوان یه دانش آموخته یا کارشناس یا مهندس، بعد از فارغ التحصیلی تازه باید دنبال یادگیری مطالب علمی و کاربردی و انواع مهارت های سخت و نرم باشیم که تو محیط کار به دردمون بخوره.

خب بگذریم از این بحث که اگر بخوام ادامه بدم باید ده ها خط دیگه بنویسم…

 همیشه این فکر تو سرم بود که بتونم مقوله آموزش رو تو حوزه تخصصی خودم یعنی مهندسی محیط زیست، به صورت حرفه ای دنبال کنم و متمرکز بشم روی مطالب و مهارت هایی که توی دانشگاه، کمتر بهش پرداخته میشه و یا کلا حرفی ازش زده نمیشه. بنابراین یکی از اهدافم این بود که یک تیم قوی از دانشجوها و فارغ التحصیلانی که واقعا علاقمند به یادگیری و آموزش باشن رو دور هم جمع کنم و به صورت علمی، دقیق و کاربردی در حوزه های مختلف محیط زیست فعالیت کنم، مفاهیمِ محیط زیستی رو به شکل ساده اما علمی به علاقمندان منتقل کنم، نقشی هر چند بسیار کوچک در این عرصه داشته باشم، فرد مفیدی در این عرصه باشم و یه اپسیلون هم که شده در حد و توان خودم، دنیارو جای بهتری برای زندگی کنم.

فعالیت رسمی خودم رو در زمینه آموزش در حوزه مهندسی محیط زیست از سال ۱۳۹۲ شروع کردم. با دوستان زیادی از دانشگاه های مختلف از جمله دانشگاه تهران، دانشگاه صنعتی شریف، دانشگاه شهید بهشتی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، دانشگاه زنجان و دانشگاه تبریز افتخار همکاری داشتم. فراز و نشیب های زیادی رو طی این چندسال تجربه کردم. دوره های درسی، کارگاه های آموزشی، سمینارها و کنفرانس های مختلفی رو تو این سال ها در کنار دوستانم که دیگه فقط یه دوست نبودن بلکه همکار و همراه بودن، برگزار کردیم. کنار هم روزهای شاد و تلخ زیادی داشتیم. با هم یاد گرفتیم، شکست خوردیم، موفق شدیم، تجربه کردیم ولی سعی کردیم که نه در زمان شکست و نه در زمان موفقیت، دست از تلاش برنداریم؛ چون به گفته “کارل پوپر” اعتقاد دارم که: زندگی سراسر حل مسأله است!

حالا با تجربه ای که از سال های گذشته داریم و با شناخت بسیار بهتر از نیازهای آموزشی، پژوهشی و شغلیِ دانشجویان، فارغ التحصیلان و تمام علاقمندانی که در حوزه های مختلفِ محیط زیست فعالیت می کنند، اومدیم که:
– در کنار هم و با هم یاد بگیریم تا مفید و اثرگذار باشیم.
– دانش و اندوخته های علمی مون رو با هم به روش های مختلف، به اشتراک بذاریم.
– مفاهیم و موضوعات محیط زیستی رو به خوبی درک کنیم و با نگاه علمی و دقیق منتشر کنیم.
– در کنار هم برای ورود به دنیای حرفه ای و کسب مهارت های کاربردی، قدرتمند و باصلابت حاضر بشیم.

ما در آکادمی تخصصی مهندسی محیط زیست، می خواهیم با طبیعت، دستِ دوستی بدهیم و بهزیستی را تجربه کنیم.

همیشه یادمون باشه که : دانش و به کارگیریِ آن، قدرتِ ماست.

    ابوالفضل بشیری
مدیر سایت آکادمی تخصصی مهندسی محیط زیست
دانش آموخته مهندسی محیط زیست – دانشگاه تهران